عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه معنی عشق را می دانند.

عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه به زندگی امید والایی دارند.

عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه به جزء یک نفر به کسی دیگر
علاقه ی والایی ندارند

عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه هرروز از روز قبل عاشق تر هستند.

عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه همیشه در رویای قدم زدن با عشقشان هستند
.
عاشقان را دوست دارم به خاطر اینکه عزیزی در زندگی دارند و همیشه به یادش هستند 

بعد از ظهر روز شنبه بود تازه از دفتر کارم که تازه دهش استخدام شدم بیرون برامده بودوم

که هی احساس می کردم یه چیزیم کمه درست که فکر کردم یادم آمد

در اونجی که کار می کنیم مسئول تولید برای ارتقاع آموزش بچها کتابخانه تاسیس کردن

و من هم یه کتاب از دکتر علی شریعتی امانت گرفته بودم که ده اتاقم جای مانده بود.

رفتم و کتاب رو برداشتم و درموتر عمله شروع به خواندن کردم

که  از این قسمت بسیار خوشم آمد وبرایتان نوشتم

که اگر با دقت بخوانید می بینید که چقدر از معنا و مفهوم غنی است

 ...........................................................

به من زیستن عطا کن که در لحظه مرگ

بربی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم

و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم

بگذار تا آن را من خود انتخاب کنم

اما آنچنان که تو دوست داری

چگونه زیستن را تو به من بیاموز

چگونه مردن را خود خواهم آموخت

دکتر علی شریعتی

تورا از بین صدا ها گل جداکردم

توقلبم جشن عشقت را به پا کردم

برای نقطه ی پایان تنهایی

تو تنها  اسمی هستی که صدا کردم

جیگر من دوست من

بگو از پاکی یه چشمت  . من لبریز خواستن کن

با دستات حلقه ای از گل بسازو گردن من کن

اگه از مرگ باورها از آدم ها دل سردم

نوازش کن تو دستام رو که خیلی وقته یخ کردم

....................................................................................

سلام به تمام دوست های گلم

امیدوارم که خوب باشید و هیچ وقت از دوستانتان جدا نباشید

نمی دانوم که چی شد و باعث این اتفاق تلخ چی بود

که ما اینطور یکی از بهترین دوستانمون رو گم کردیم

خلاصه حالا که حمید پرید و نمی شه کاریش کرد

از وقتی که رفته جاش حسابی تو کابل خالیه

از دوشنبه که بی معرفت رفت تا هنوز هیچ اطلاعی ازش نداریم

خلاصه همه بچه ها دربه درش هستن

وقعا این جمعه اصلا حال نکردیم

بخاطر اینکه هر جمعه با بچه ها و حاج حمید بیرون بودیم

و امروز یکسره با بجه ها این آهنگ رو گوش کردیم و زمزمه کریم

علی عبدالمالکی آهنگ دلکم

گرچه قدیمیه ولی از این تیکش خیلی خوشمون اومد

دل من بغضتو بشکن      غریبه گی نکن با من

ببار مثل ابر بهار دل من

اونی که تو رو شکسته     خدا جوابشو میده

ببار مثل ابر بهار دل من

امیدوارم همیشه با دوستانتان شاد باشید

سلام به تمام دوستان گل و گلدونم

از جمله :

سرزمین پدری                      دوست عزیز و گرانبهای قدیمی من

همیشه تنها                           حمید جان عزیز که جیگره خیلی خاطرشو می خواهم

بعد تو                                 دختر افغان که همیشه امده و گل کاشته

یاس عزیز                            که هیچ وقت غایبی نداشته و گله

Afghan star                      محمد عزیز که واقعا دوست عزیزی هستش گل هم هست

عطر زندگی                          غایبی زیاد داری عزیزم برو با والدینت بیا البته شوخی کردم

بچه محل عزیز                       خدای فن آوری  اصلا ترکونده.....

پسر افغان                             عشق پاکی داری دوست خوبمی....

دلدار                                    برادر بسجی که الان خدمت سربازی هستش و نمی تونه آپ کنه

پاتوق                                  شیوای عزیز  دوست بی نهایت عزیز...

شهر تاش                             که زیاد با کوچیک ها نمی پره تازه گی ها غایبی هاش هم زیاد شده

افغان رپ                             دوستان رپر ما هستند...

حوری ماه                            ستاره جان دوست خوبیه...

دخترک هراتی                      دوستی از هرات باستان ...

کلوپاترا                                یسنا  دوست عزیزم که تو اندیشه گاه باهاش آشنا شدم...

غریبه                                  دوست تازه و آشناهم...

تنهایی و بی کسی                    دوست تنهایم  که ایشالله از تنهایی در می یاد...

پسر افغانی                            دوست گل و تازه ام...

آرامشگاه                             علی جون گل همنام هستیم دوسش دارم...

لیست وبلاگ های افغانی         که واقعا ابتکاره خوبیه  همه وبلاگ های افغانی جمع هستند...

شقایق و متین جون                 ۲ تا قناری عاشق....

Best boys 2000             سه تا دوست عزیز و  جدید   ...

گیتی عزیز                          عشق شیرینه بچه ها یا تلخ  نه گیتی جان از بهترین دوستان هستند

فرهادو دریا جان                  دوستان کلاسیک بنده هستند...       .

 دوستان عزیز نفر اول رو شناختید ؟؟؟

مجید جان یکی از دوستان قدیمی بنده هستند که تازه گی ها مثل ما وبلاگ نویس شدند

و کلن پسر گلیه  همتون رو لینک کرده و شما هم لینکش کنید و به همکاری و پشتیبانیتان نیاز داره

این خواهش من یعنی جوانان افغان  علی هست که  مجید جان رو لینک کنید

قول می دم از همه تون زیاد تر پیش رفت کنه!!!!!!!

و این آدرس و نام

                                    سرزمین پدری                 www.afgland.blogfa.com                                 

توکه نیستی جای خالیت توی قلبم پر نمی شــــــــه

منو آروم نمی زاره خاطرات تو همیشــــــــــــــــه

تو که نیستی لحظه هایت رنگ بی کسی گرفتـــــه

یه کسی بین چشمات راز اشک ها شو نگفتــــــــه

توکه نیستی بیکسم من انگاری تو قفســــــــــم من

آرزوم بوده همیشه به این عشقت برســــــــــم من

دنبال اسم تو هستم پشت دیوار ترانـــــــــــــــــــه

تو یه این شبهای اندوه واسم بودی عاشقانـــــــــه

تو که نیستی خیلی تنهام شدم اون لاله یه عاشــق

پرم از بهانه ای تو پرم از گریه و حق حــــــــق

همجا سردو سیاهه تو شبم ستاره ای نیســــــــت

عمریه به انتظاره شب کوله های من کیســــــت

کاش بیاد پایان بگیره این اشک و آهـــــــــــــــم

پشت این پنجره شب تا قیامت چشم به راهــــــم

آرزوم بوده همیشه به این عشقت برسم مـــــــن

yasin

روزهای خیلی طلایی یادته

روز ترس از جدایی یادته

روز تمرین اشاره یادته

شب چیدن ستاره یادته

شعر های کتاب درسی یادته

یادته گفتی می ترسی یادته

عکسمون تو قاب عکسو یادته

بله بدون مکسو یادته

دستمون تو دست هم بود یادته

غصه ها مون کم کم بود یادته

چشم نازت مال من بود یادته

دیدن من قد قن بود یادته

روزگار قهرو آشتی یادته

هیچ کسو جز من نداشتی یادته

رویاهای آسمونی یادته

قول دادی پیشم بمونی یادته

روزهای بی غم غمصه یادته

ببینم اول قصه یادته

عصر ابراز علاقه یادته

خبر خوش کلاغه یادته

دست گرمت تو زمستون یادته

شونه های من زیر بارون یادته

واسه خنده اجازه یادته

اونا که می گفتی رازه یادته

یادته فال های حافظ تو حیاط

یادته قسم به جون شاخه نبات

گل سرخ هارو نچیدیم یادته

یه روزی همو ندیدیم یادته

شرطامون سر صداقت یادته

تو و مجازات خیانت یادته

پنهونی سر قرارها یادته

تاخیرات توی قرارات یادته

گوش ندادیم به نصیحت یادته

گشتیم دنبال فرصت یادته

دستاتو می خوام بیگیرم یادته

راستی تو بی تو می میرم یادته

دونه دادن به کبوتر یادته

خاطرات توی دفتر یادته

فال با نیت رسیدن یادته

تم قهوه را چشیدن یادته

واسه فال قهوه را خوردن یادته

روزی صد بار بی تو مردن یادته

پیش هم بودیم نذاشتم یادته

اونا مارو دوست نداشتن یادته

نامه ای بدون امضا یادته

عشق مستحار رویا یادته

طرح اون انگشتر من یادته

پاسخ مختصر من یادته

فال حافظ شب یلدا یادته

اسممو گذاشتی شیدا یادته

چیزی خواستیم از خدا مون یادته

مستجاب نشد دعا مون یادته

چشممون زدن حسودا یادته

چشمامون شد مثل رویا یادته

گفتی ما باید جدا شیم یادته

گفتی باید بی وفا شیم یادته

یه دفه ازم بریدی یادته

خط رو اسم من کشیدی یادته

گفتی عشق تو حوس بود یادته

گفتی خوب بود ولی بس بود یادته

حلقه من دست تو دیدم یادته

کلی سرزنش شنیدم یادته

چشم من به چشمت افتاد یادته

کاری که دست دلم داد یادته

حالا اومدم همون جا وایستادم

که تقاظا تو را جواب دادم

در آوردم از دستم انگشترو

جا گذاشتم همون جا دفترو

اما قول دادم به قلبمو خدا

دیگه دل ندم به عشق آدما

حیف شعر های که نوشتم یادته

شعر من بدم باشه زیادته

حیف شعر های که نوشتم یادته

شعر من بد ولی زیادته

مریم حیدرزاده 

خوشا به حال کسانی که در کربلا هستند

ما که دور هستیم ولی قلبامون کربلاست

پیش امام حسین (ع)

شما هم اگه می خواهین مستقیم بین الحرمین   

 و داخل حرم آقا امام حسین (ع) و آقا ابوالفضل عباس(ع) را ببینید روی آدرس پایین کلیک کنید.

یا حق التماس دعا....

http://www.imamhussain.tv/

زمستانی ترین سلام های خوده به دوستان و عزیزانی که در افشانی می کنن وبه ما سر می زنند تقدیم می کنم.

این مطالب ویا این پست را تقریبا بعد از یک ماه نوشتم.             برای کی  ؟                            برای چه کسی ؟                    برای چه اشخاصی ؟

این مطلب را برای جوانان افغان نوشتم برای وبلاگ  ؟  نه خیر !!!!!!

برای شما ! جوانان افغانی که واقعا مظهر قدرت افغانستان هستید

جوانانی که می توانید همت خودتان رانشان بتین .

عکسی را که می بینید یک عده از جوانان افغان هستند یا اینکه بهترین دوستان من هستند .

مجید    عبدالله    حمید    نجیب

دوستان من جوانان موفقی هستند که می خواهم برایتان معرفی شان کنم.

اول از همه مجید : یعنی کت سفیده مجید 19 سال سن داره فعلا صنف 12 را میخواند علاوه بر این که مجید مکتب میره یک ورزش کار موفق هم است  و در گروپ B تیم سنایی هم تمرین می کند . تیم سنایی تیمی است که امسال در لیگ افغانستان قهرمان یا مقام اول راکسب کرد و از همه گذشته تیم سنایی در جام بی سرپنایان که بین 45 کشور جهان در کشور استرالیا برگزار شد مقام اول را کسب کرد.

کلاه داره ؟ حمید است 18 سال سن داره فعلا صنف 12 را می خواند .

حمید به جز مکتب بزرگترین کامپیوتر فروشی ساحه غرب کابل یعنی

AMD  کامپیوتر را ده پل سرخ اداره می کنه .....

عبدالله      باعبدالله  تو ایران آشنا شدم .

پسر گلیه نه ماهه

عبدالله  فعلا صنف 11 را می خواند19  سال سن داره وبه غیر از مکتب ورزش کار هم است ومی خواد جدیدا برای تیم ملی افغانستان امتحان داخله بته راستی عبدالله  جون کارته کاره تاهنوز به دان 3 رسیده  و انشالله بیشتر هم میشه یک نشانی هم ازش بگم وسطه ماست ...

نجیب ده گوشه عکس هستش :

نجیب فارق مهندسی کامپیوتر از ایران است فعلا کامپیوتر را ده کابل بطور شخصی تدریس میکنه .

در اخر خودم هستم که کاپشن چرمی سیاه تنمه ..

خودم هم 12 پاس کابل هستم از لیسه عالی عبدالرحیم شهید .

 19 سال سن دارم وسعی می کنم مثل دوستانم موفق باشم وحالا آمادگی کنکور می خونم وتازگی ها به مجید پیوستم ودر گروه  B   تیم سنایی تمرین می کنم امیدوارم که با جوانان افغان آشنا شده باشید و و بلاگ رو نمی گم  خودمان یعنی جوانان موفق افغانستان..

زنده باد افغانستان

زنده باد جوانان افغان

تلخی در روحت لبخندت سایه افکنده بود در چشمانت و این تلخی انگار ریشه دوانده بود ظاهرت سردو بی تفاوت قدمهایت سنگین پاهایت تاب تحمل سنگینی روحت را ندارند چرا هنگام سحررو به افتاب نمی کنی؟تا اولین پرتو و اشعه طلایی خورشید روحت را جلا دهد ریشه های بی مهری را در روحت بخشکاند و تلخی لبخندت سایه اش را از چشمانت بر دارد ان هنگام.... بهار در لبخندت خانه می کند چشمانت فروغ و درخشش خورشید را می یابد روحت سبک گامهایت در اسمان وتو در جاده روشنایی در اسمان قدم بر میداری

پخته اي بودم که خام افتاده ام

گفته بودي تا که عاقلتر شوم

آه ، مي خواهي مگر کافر شوم

من سري دارم که مي خواهد کمند

حالتي دارم که محتاجم به بند

کاشکي در گردنم زنجير بود

کاشکي دست تو دامنگيربود

عقل ما سرمايه دردسر است

من جهان را زير وبالا کرده ام

عشق خود را در تــــــو پيدا کرده ام

من دگر از هر چه جز دل خسته ام

عهد ياري با دل دل بسته ام

بر لب تو خنده مجنوني ام

خنده تو رنگي از دلخونيم  

یک دنیا حرف برای تو دارم ، یک دنیا پر از حرفهای نگفته، یک دنیا پر از بغض های نشکفته. با منی ، هر جا و اینک آمده ام تا مثل همیشه سنگ صبور روزهای دلتنگی ام باشی!

دلم به وسعت یک آسمان تیره غمگین است . صدایی نیست ، مأوایی نیست ، حتی سایبان روزهای دلتنگی نیز دیگر جوابگوی دلتنگی هایم نیست.

من آمده ام! اینجا ، کنار دلواپسی های شبانه ات،‌ کنار شعله ور شدن شمع وجودت ،اما نمی دانم چرا دلم آرام نمی گیرد...

دلم گرفته، دلم سخت در سینه گرفته، با تمام وجود تو را می خوانم ؛ از تو چیزی نمی خواهم جز دریای بی ساحل وجودت را، جز دستهای مهربانت را، جز نگاه آرامت را که دیرزمانی است در سیل باد بی وفای زمانه گم کرده ام.

هر شب حضورت را در کلبه خیال خویش می آورم، وجودت را با تمام هستی باقیمانده در نهانخانه قلبم نهان می کنم ، چشم هایم را باز نمی کنم تا شاید بتوانم تصویرت را بر روی پلک های بسته ام حک کنم ، اما باز هم جای تو خالی است... .

شاید اگر جای تو بودم ؛ کمی، فقط کمی برای مرگ تدریجی نیلوفرهای خاطره اشک می ریختم ، شاید اگر جای تو بودم ؛ طاقت دیدن چشم های خیره و خسته ات را نداشتم، شاید اگر جای تو بودم؛ بلور بغضم را با تلنگری آسان می شکستم تا بدانی، تا بدانی که چقدر دوستت دارم... .

روزی صد بار با هم خداحافظی کردیم اما افسوس معنای خداحافظی را زمانی فهمیدم که تو را به خدا سپردم!

این بار به دیدنت آمده ام ، برایت گلاب آورده ام ، دستهایم تنها سنگ سردِ خانه ات را احساس می کنند اما بدان یاس های سپید احساسمان هنوز گرم گرم اند

با یک شکلات شروع شد . من یک شکلات گذاشتم توی دستش. او یک شکلات گذاشت توی دستم.من بچه بودم، او هم بچه بود. سرم را بالا کردم . سرش را بالا کرد .دید که مرا می‌شناسد . خندیدم . گفت: " دوستیم؟ " . گفتم:" دوست دوست." گفت: " تا کجا ؟ " گفتم: "دوستی که «تا» ندارد. " گفت: " تا مرگ! " خندیدم و گفتم: "من که گفتم «تا» ندارد! " گفت: "باشد ، تا پس از مرگ!" گفتم: "نه،نه،نه، تا ندارد." گفت: "قبول، تا آنجا که همه دوباره زنده می‌شوند، یعنی زندگی پس از مرگ، باز هم با هم دوستیم. تا بهشت .تا جهنم . تا هر جا که باشد من و تو با هم دوستیم." خندیدم.گفتم: "تو برایش تا هر کجا که دلت می‌خواهد یک تا بگذار . اصلا یک تا بکش از سر این دنیا تا آن دنیا . اما من اصلا تا نمی‌گذارم ." نگاهم کرد. نگاهش کردم. باور نمی‌کرد . می‌دانستم. او می‌خواست حتما دوستی‌مان تا داشته باشد . دوستی بدون تا را نمی‌فهمید . گفت: "بیا برای دوستی‌مان یک نشانه بگذاریم." گفتم: "باشد . تو بگذار." گفت: "شکلات . هر بار که همدیگر را می‌بینیم یک شکلات مال تو ، یکی مال من . باشد؟ " گفتم: "باشد." هر بار یک شکلات می‌گذاشتم توی دستش، او هم یک شکلات توی دست من .باز همدیگر را نگاه می‌کردیم .یعنی که دوستیم .دوست دوست . من تندی شکلاتم را باز می‌کردم و می‌گذاشتم توی دهانم و تند تند آن را می‌مکیدم. می‌گفت:"شکمو ! تو دوست شکمویی هستی." و شکلاتش را می‌گذاشت توی یک صندوق کوچولوی قشنگ. می‌گفتم: "بخورش! " می‌گفت:"تمام می‌شود. می‌خواهم تمام نشود. برای همیشه بماند . صندوقش پر از شکلات شده بود . هیچ کدامش را نمی‌خورد. من همه‌اش را خورده بودم. گفتم: "اگر یک روز شکلات هایت را مورچه‌‌ها بخورند یا کرم‌ها .آن وقت چه کار می کنی؟" گفت: "مواظب‌شان هستم." می‌گفت می‌خواهم نگه شان دارم تا موقعی که دوست هستیم و من شکلات را می‌گذاشتم توی دهانم و می گفتم:"نه،نه، تا ندارد. دوستی که تا ندارد." یک سال، دو سال، چهار سال، هفت سال، ده سال و بیست سال شده است. او بزرگ شده است. من بزرگ شده‌ام. من همه شکلات‌ها را خورده‌ام. او همه شکلات‌ها را نگه داشته است. او آمده است امشب تا خداحافظی کند. می‌خواهد برود .برود آن دور دورها. می گوید :"می‌روم اما زود بر می‌گردم." من می‌دانم که می‌رود و بر نمی‌گردد. یادش رفت شکلات را به من بدهد. من یادم نرفت. یک شکلات گذاشتم کف دستش. گفتم :"این برای خوردن." یک شکلات هم گذاشتم کف آن دستش :"این هم آخرین شکلات برای صندوق کوچکت." یادش رفته بود که صندوقی دارد برای شکلات‌هایش. هر دو را خورد .خندیدم. می‌دانستم دوستی من «تا» ندارد. می‌دانستم دوستی او «تا» دارد. مثل همیشه. خوب شد همه شکلات‌هایم را خوردم. اما او هیچ کدامشان را نخورد. حالا با یک صندوق پر از شکلات نخورده چه خواهد کرد؟؟

چه زيباست بخاطر تو زيستن وبراي تو ماندن وبه پاي تو سوختن وچه تلخ وغم انگيز است دور از تو بودن براي تو گريستن وبه عشق ودنياي تو نرسيدن ای كاش ميدانستي بدون تو وبه دور از دستهاي مهربانت زندگي چه ناشكيباست

می دانم روزی با تن خسته و خیس ، سوار بر قطرات درشت باران بر ناوادنهای چشمم فرود می آیی در میان انبوه مژگانم میزبان خواهم بود و در آن لحظه چشمانم را برای همیشه می بندم تا دیگر دوریت را حس نکنم

ما هميشه صداهاي بلند را ميشنويم، پررنگ ها را ميبينيم، سخت ها را ميخواهيم. غافل ازينکه خوبها آسان ميآيند، بي رنگ مي مانند و بي صدا مي روند

دلیل آفرینش انسان عشق بود وخدا انسان را عشق افرید چون عشق بود و در قلب انسان عشق را نهاد تا عشق شود پس باید قدر ایننعمت الهی (قدرت عشق) را دانست

خوب رويان جهان رحم ندارد دلشان بايد از جان گذرد هر كه شود همدمشان روزي كه سرشتند ز گٍل پيكرشان سنگي اندر گٍلشان بود و همان شد دلشان

فرياد من از داغ توست ...... بيهوده خاموشم مکن ...... حالا که يادت ميکنم ...... ديگر فراموشم مکن ...... همرنگ دريا کن مرا ...... يکبار معنا کن مرا

اي دوست دلت هميشه زندان من است آتشكده عشق تو از آن من است آن روز كه لحظه وداع من و توست آن شوم ترين لحظه پايان من است

اشكي كه بي‌صداست پشتي كه بي‌پناست دستي كه بسته است پايي كه خسته است دل را كه عاشق است حرفي كه صادق است شعري كه بي‌بهاست شرمي كه آشناست دارايي من است ارزاني شماست

کاش ميشد عشق را تفسير کرد

خوابه چشمان تو را تعبير کرد

کاش ميشد همچون گلها ساده بود

سادگی را با تو عالمگير کرد

کاش ميشد در خراب آباد دل خانه احساس را تعمير کرد

کاش ميشد در حريم سينه ها عشق را با وسعتش تکثير کرد

آن زمان که خورشيد قلب من برای هميشه غروب کرد

آن زمان که خونی که در رگهايم جاری بود برای هميشه خشکيد

آن زمان که لبهايم برای هميشه بسته شد

آن زمان که افکارم من را تنها در ميان آسمان رها کردند

آن زمان که تنها جسمم از ميان رفت روحم به پرواز در آمد

آن زمان من مرده ام

وشب هنگام برای يک بار و آخرين بار من را در خوابت ببين

ببين که چگونه تمام استخوانهايم و تمام افکارم در گمنامی وتنهايی پوسيدند

و من از ميان رفتند

و آن لحظه من تنها يک چيز دارم

و آن خداوند يکتاست که بيشتر از هميشه به او نزديک شده

اما آنگاه مطمين باش

که برای اولين بار از نبودن تو شادانم و افسوس گذشته را نخواهم خورد

زيرا در نبود تو خداوند را در کنار خود احساس می کنم

احساسی واقعی که از تمام وجودم سر چشمه ميگيرد

کوچهايی که ميان من و تو بود از فردا نگفت

از رويای زيبای دنيا نگفت

از سبزی دست های پر محبتت هيچ نگفت

کوچه ای ساکت بود بی خروش بی عشق بود

نميدانم چرا؟

آمدي وه كه چه مشتاق و پريشان بودم

تا برفتي ز برم صورت بي جان بودم
نه فراموشيم از ذكر تو خاموشي بود
كه در انديشه اوصاف تو حيران بودم
بي تو در دامن گلزار نخفتم يك شب
كه نه در باديه ی خارمغيلان بودم
زنده مي كرد مرا دم به دم اميد وصال
ورنه دور از نظرت كشته هجران بودم
به تولاي تو در آتش محنت چو خليل
گوييا در چمن لاله و ريحان بودم
تا مگر يك نفسم بوي تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم
سعدي از جور فراقت همه روز اين مي گفت
عهد بشكستي و من بر سر پيمان بودم

سعدی

ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
چه کنم؟ که هست اینها گل خیرآشنایی

همه شب نهاده‌ام سر، چوسگان، بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانه‌ی گدایی

مژه‌ها و چشم یارم به نظرچنان نماید
که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی

در گلستان چشمم ز چه روهمیشه باز است؟
به امید آنکه شاید تو به چشم من درآیی

سر برگ گل ندارم، به چه رو روم به گلشن؟
که شنیده‌ام ز گلها همه بوی بی‌وفایی

به کدام مذهب این به کدام ملت است این؟
که کشند عاشقی را، که توعاشقم چرایی؟

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟

به قمار خانه رفتم، همه پاکباز دیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهدریایی

در دیر می‌زدم من، که یکی زدر در آمد
که : درآ، درآ، عراقی، که توهم از آن مایی

دیرگاهیست در این لخت زمان

در سکوت همه کس

با خیال همه چیز

خاطره می بافم

با سرانگشتان خشک دیگران

با دو چشم خیس خویش

با توانی چون توان کودکان بی امید

پشت دیوار زمان بعد را

خشت خامی می نشانم از خیال

بی نوید، بی پیام

از تمام زندگی من، خدا

تو را به جای همه زنانی که نشناختم دوست دارم .
تو را به جای همه روزگارانی که نمی زیستم دوست دارم .
برای خاطر عطر نان گرم
و برفی که آب می‌شود
و برای نخستین گل‌ها
تو را به خاطر دوست داشتن دوست دارم .
تو را به جای همه کسانی که دوست نمی‌دارم دوست می‌دارم .
بی تو جز گستره‌ یی بی‌کرانه نمی‌بینم
میان گذشته و امروز.
از جدار آیینه‌ی خویش گذشتن نتوانستم
می‌بایست تا زندگی را لغت به لغت فرا گیرم
راست از آن گونه که لغت به لغت از یادش می‌برند.
تو را دوست می‌دارم برای خاطر فرزانه‌گی‌ات که از آن من نیست
به رغم همه آن چیزها که جز وهمی نیست دوست دارم
برای خاطر این قلب جاودانی که بازش نمی‌دارم

می‌اندیشی که تردیدی اما تو تنها دلیلی

تو خورشید رخشانی که بر من می‌تابی هنگامی که به خویش مغرورم

سپیده که سر بزند
در این بیشه‌زار خزان زده شاید گلی بروید
شبیه آنچه در بهار بوئیدیم .
پس به نام زندگی
هرگز نگو هرگز

عشقي كه ترا نثار ره كردم
در سينه ديگري نخواهي يافت
زان بوسه كه بر لبانت افشاندم
سوزنده تر آذري نخواهي يافت
در جستجوي تو و نگاه تو

 
ديگر ندود نگاه بي تابم
انديشه آن دو چشم رويايي
هرگز نبرد ز ديدگان خوابم
ديگر به هواي لحظه اي ديدار
دنبال تو در بدر نميگردم
دنبال تو اي اميد بي حاصل
ديوانه و بي خبر نمي گردم

گفتمش : دل می خری ؟

برسید چند؟

گفتمش : دل مال تو، تنها بخند !

خنده کرد و دل زدستانم ربود

تا به خود باز آمدم او رفته بود

دل ز دستش روی خاک افتاده بود

جای بایش روی دل جا مانده بود ......

دلت شاد لبت خندان بماند

                                 برایت عمر جاویدان بماند

خدا را میدهم سوگند بر عشق

                                هر آنخواهی برایت بماند

بپایت ثروتی افزون بریزد

                            که چشم دشمنت حیران بماند

تنت سالم سرایت سبزه باشد

                                برایت زندگی آسان بماند

تمام فصل سالت عید باشد

                                چراغ خانه ات تابان باشد

دلت شاد لبت خندان بماند

                                 برایت عمر جاویدان بماند

خدا را میدهم سوگند بر عشق

                                هر آنخواهی برایت بماند

بپایت ثروتی افزون بریزد

                            که چشم دشمنت حیران بماند

تنت سالم سرایت سبزه باشد

                                برایت زندگی آسان بماند

تمام فصل سالت عید باشد

                                چراغ خانه ات تابان باشد

دلت شاد لبت خندان بماند

                                 برایت عمر جاویدان بماند

خدا را میدهم سوگند بر عشق

                                هر آنخواهی برایت بماند

بپایت ثروتی افزون بریزد

                            که چشم دشمنت حیران بماند

تنت سالم سرایت سبزه باشد

                                برایت زندگی آسان بماند

تمام فصل سالت عید باشد

                                چراغ خانه ات تابان باشد

دلت شاد لبت خندان بماند

                                 برایت عمر جاویدان بماند

خدا را میدهم سوگند بر عشق

                                هر آنخواهی برایت بماند

بپایت ثروتی افزون بریزد

                            که چشم دشمنت حیران بماند

تنت سالم سرایت سبزه باشد

                                برایت زندگی آسان بماند

تمام فصل سالت عید باشد

                                چراغ خانه ات تابان باشد

دوستت دارم ، نه به خاطر شخصيت تو ، بلكه به خاطر شخصيتي كه من در هنگام با تو بودن پيدا مي كنم.
هيچ كس لياقت اشكهاي تو را ندارد و كسي كه چنين ارزشي دارد باعث اشك ريختن تو نمي شود.
اگر كسي تو را آن طور كه مي خواهي دوست ندارد ، به اين معني نيست كه تو را با تمام وجودش دوست ندارد.
دوست واقعي كسي است كه دستهاي تو را بگيرد ولي قلب تو را لمس كند .
بدترين شكل دلتنگي براي كسي آن است كه در كنار او باشي و بداني كه هرگز به او نخواهي رسيد .
هرگز لبخند را ترك نكن ‚ حتي وقتي ناراحتي چون هر كس امكان دارد عاشق لبخند تو شود.
تو ممكن است در تمام دنيا فقط يك نفر باشي ، ولي براي بعضي افراد تمام دنيا هستي.
هرگز وقتت را با كسي كه حاضر نيست وقتش را با تو بگذراند ، نگذران .
شايد خدا خواسته است كه ابتدا بسياري افراد نامناسب را بشناسي و سپس شخص مناسب را ، به اين ترتيب. وقتي او را يافتي بهتر مي تواني شكرگزار باشي.
به چيزي كه گذشت غم مخور ، به آن چه پس از آن آمد لبخند بزن .
هميشه افرادي هستند كه تو را مي آزارند ، با اين حال همواره به ديگران اعتماد كن و فقط مواظب باش كه به كسي كه تو را آزرده ، دوباره اعتماد نكني.
خود را به فرد بهتري تبديل كن و مطمئن باش كه خود را مي شناسي قبل از آنكه شخص ديگري را بشناسي و انتظار داشته باشي او تو را بشناسد .
زياده از حد خود را تحت فشار نگذار ، بهترين چيزها در زماني اتفاق مي افتد كه انتظارش را نداري .

او را از من گرفتند بی آن که بدانند با من چه می کنند

گناهی بر آنان نیست مقصر منم.

سر راهم سبز شدند و آسان بردندش

گناهی بر آنان نیست مقصر منم.

کسی او را نگرفت خودم دادمش.........چه آسان و ساده

مقصر منم.

او را از دست دادم و به بیهودگی رسیدم...در تاریک ترین لحظه ها به روشنایی اش دادم و در تنها ترین اوقات به آنها سپردمش.

سکوتم از دستم رفت و گناه از دست رفتنش بر من است

آری مقصر منم.

دوباره باز خواهم گشت...

نمی دانم چه هنگام٬از کدامین راه...

ولی یکبار دیگر باز خواهم گشت...

و چشمان تو را با نور خواهم شست...

به دیوار حریم عشق یکبار دگر٬من تکیه خواهم کرد...

رسوم عشق ورزی را دوباره زنده خواهم کرد...

به نام عشق و زیبایی٬دوباره خطبه خواهم خواند...

چه زیبا می شوی وقتی که می گردی سرپا سبز
تو را من دوســت می دارم تو را ای سبز بالا سبز

تو روح ســـبز بارانی , من آن نـــیلوفر خــــواهش
بیا بنشین کنارم سبز و بنشان خواهشم را سبز

دلم قد می کشـــــد تا آبشار صاف گیسویت
تو اما تشنه می خواهی مرا غرق تمنا سبز

به زیر اســـــمان چشــــم تو تا چند بنشــــینم
بگو پژمرده می خواهی مرا ای اسمان یا سبز

به هنگام عــبور از لحظه های آبی احساس
مرا پل می زند چشم تو از آبی ترین تا سبز

تو در چشم من آن زیـــباترین گـــل در بهارانی
به غیر از تو نمی بینم گلی در جمع گلها سبز

میان این همه گــــلهای رنــــگارنـــــگ باغ عشق
گل از چشم تو می چینم گل از چشم تو زیبا سبز

به شوق دیدنت سر می کشند از پشت پرچین ها
بــــهار آورترین گــــــلها هــــــمه محو تماشا سبز

فضــــــای دره از بــــوی بـــــهار آکنده می گردد
چون بر می داری آهسته قدم روی علفها سبز

بیا ای دختر دریا کــــــنار ســــــاحل چشمم
که دیدن دارد اینجا با تو چشم انداز دریا سبز

نه تنها عشق من احساس من یا شعر من شد سبز
که از لـــطف نــگاهت خـــــــاک هم گردیده حتا سبز

چه زیبا می شوی وقتی که می گردی سرپا سبز
تو را من دوســت می دارم تو را ای سبز بالا سبز

تو روح ســـبز بارانی , من آن نـــیلوفر خــــواهش
بیا بنشین کنارم سبز و بنشان خواهشم را سبز

دلم قد می کشـــــد تا آبشار صاف گیسویت
تو اما تشنه می خواهی مرا غرق تمنا سبز

به زیر اســـــمان چشــــم تو تا چند بنشــــینم
بگو پژمرده می خواهی مرا ای اسمان یا سبز

به هنگام عــبور از لحظه های آبی احساس
مرا پل می زند چشم تو از آبی ترین تا سبز

تو در چشم من آن زیـــباترین گـــل در بهارانی
به غیر از تو نمی بینم گلی در جمع گلها سبز

میان این همه گــــلهای رنــــگارنـــــگ باغ عشق
گل از چشم تو می چینم گل از چشم تو زیبا سبز

به شوق دیدنت سر می کشند از پشت پرچین ها
بــــهار آورترین گــــــلها هــــــمه محو تماشا سبز

فضــــــای دره از بــــوی بـــــهار آکنده می گردد
چون بر می داری آهسته قدم روی علفها سبز

بیا ای دختر دریا کــــــنار ســــــاحل چشمم
که دیدن دارد اینجا با تو چشم انداز دریا سبز

نه تنها عشق من احساس من یا شعر من شد سبز
که از لـــطف نــگاهت خـــــــاک هم گردیده حتا سبز